1. Merdiven.
Resûlullah efendimiz, Mekke şehrinden, Kudüs’teki Mescid-i Aksâ’ya geldikleri zaman, peygamberlerin rûhları, insan şekillerinde orada hazır bulundu. Bir anda Kudüs’ten yedinci göke kadar, bilinmeyen bir mîrâc ile çıkarıldı. (Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî)
2.Peygamber efendimizin sallallahü aleyhi ve sellem elli iki yaşında uyanık iken, beden ile, hicretten altı ay önce Receb ayının yirmi yedinci gecesi, Mekke-i mükerremede Mescid-i Harâm’dan Kudüs’e ve oradan göklere ve bilinmeyen yerlere götürülüp, getirilmesi.
Mi’râc gecesi bir cemâate uğradım. Önlerine nefis yemekler koymuşlar. Bir yanda da leş duruyor. O nefis yemekleri bırakmış, leş yiyorlardı. “Bunlar kimlerdir?” dedim. Cebrâil aleyhisselâm; “Bunlar, helâli terk edip, harama meyl eden erkek ve kadınlardır. Helâl malları varken, haram yiyen kimselerdir” dedi. (Hadîs-i şerîf-Meâric-ün-Nübüvve)
Mi’râca götürüldüğüm gece, Cennet’te bir seviyeden yüksek yapılmış köşkler gördüm. Dedim ki: “Yâ Cebrâil! Bunlar kimin içindir?” Buyurdu ki: “Öfkesini yutanlar ve insanları affedenler içindir.(Hadîs-i şerîf-Râmûz-ül-Ehâdîs)
Mi’râc gecesi, çok fecî ve elîm bir şekilde kendi kendilerine azâb eden bir takım insanlar gördüm. Cebrâil aleyhisselâma sordum ki: “Yâ Cebrâil! Bunların günâhı nedir? Niçin böyle kendi kendilerine azâb ederler?” Cebrâil aleyhisselâm dedi ki: “Bunlar, başkalarının ayblarını(kusûrlarını) açığa çıkaranlardır. (Hadîs-i şerîf-Meâric-ün-Nübüvve)
Allahü teâlânın Muhammed aleyhisselâma olan ihsânlarının en şereflilerinden biri de, O’na mi’râc mûcizesini vermesidir. Bu mûcizeyi O’ndan başka hiçbir peygambere vermemiştir. Resûlullah’ın Mekke’den Mescid-i Aksâ’ya götürüldüğü, Kur’ân-ı kerîmde İsrâ sûresinin birinci âyet-i kerîmesinde açıkça bildiriliyor (mi’râcın bu kısmına isrâ’ denir). Buna inanmıyan kâfir olur. Mescid-i Aksâ’dan göğe çıkarıldığını meşhûr hadîsler haber veriyor. Buna inanmıyan ise, bid’at ehli, sapık ve fâsık (günahkar) olur. Mîrâcın uyanık iken ve cesed ile olduğunu, Eshâb-ı kirâmın ve Tâbiînin ve hadîs âlimlerinin ve fıkıh âlimlerinin ve kelâm
âlimlerinin çoğunluğu haber vermişlerdir. Böyle olduğunu sahîh hadîsler bildirmektedir. Mi’râc çok defâ olmuştu. Bunlardan biri uyanık iken ve cesed ile idi. Ötekiler yalnız rûh ile idi. Âişe (r.anhâ) rüyâda rûh ile olan mi’râclardan birini haber vermektedir. Onun bu haberi, uyanık iken cesed ile olan mi’râcın yok olduğunu göstermez. (Abdülhak Dehlevî, İsmâil Hakkı Bursevî, Muhammed Behâüddîn)
Beş vakit namaz mi’râc gecesi farz oldu. Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem, mi’râcda cennetleri ve cehennemleri ve Allahü teâlâyı gördü. Yalnız bu görmesi, dünyâ görmesi ile değil, âhiret görmesi ile oldu. Çünkü o gece zaman ve mekân çevresinden dışarı çıktı. Bu görmeğe dünyâda gördü demek, mecâz olarak denilmiştir. Dünyâdan gidip gördüğü ve yine bu dünyâya geldiği için böyle denilmiştir. (İmâm-ı Rabbânî)