miskîn

1. Bir günlük nafakasından (yiyeceğinden, giyeceğinden) fazla bir şeyi olmayan müslüman.

Allahü teâlâ, âyet-i kerîmelerde meâlen buyurdu ki:

… Fazla ihtiyarlık ve devamlı hastalık gibi sebeblerle oruç tutmaya güç yetiremeyenler üzerine, bir miskîn doyuracak kadar fidye vermek lâzımdır… (Bekara sûresi: 184)

Akrabâya, miskîne ve yolda kalmışa hakkını ver. Bununla berâber (malını) büsbütün saçıp savurma! (İsrâ sûresi: 26)

Her şeyin bir anahtarı vardır. Cennet’in anahtarı da, fakîr ve miskînleri sevmektir. Fakîr ve meskînler, sabırları sebebiyle kıyâmet günü Allahü teâlâya yakın bulunacaklardır. (Hadîs-i şerîf-Dâre Kutnî)

Bir kimse, kalbinde katılık bulunduğundan şikâyet edince, Resûlullah efendimiz ona; “Yetimin başını okşa ve miskîni doyur!” buyurdular. (Hadîs-i şerîf-Dimyâtî)

Zekât verilecek yedi sınıf kimseden birisi de miskîndir. (İbn-i Âbidîn)

2. Dervîş.

Miskîn Yûnus var yârına,

Koma bugünü yârına,

Yârın Hakk’ın dîvânına,

Varam Allah deyü deyü!..