Resûlullah ve hazret-i Âişe ve Safvân, o alçakların söylediklerinden uzakdırlar. Onlar için afv, mağfiret ve Cennetde ni’metler vardır. Safvân hadîs-i şerîf ile medh edilmişdir. Onyedi senesinde, Erzurûm fethinde şehîd oldu.

Hazret-i Âişeye iftirâ edenlere, Allahü teâlâ, çok acı azâblar vereceğini bildirmekdedir. Allahü teâlâ, bu alçakların cevâbını tâm verdiği için, bizim birşey eklememize lüzûm kalmamışdır. Yalnız(Mir’ât-i kâinât) kitâbının ikiyüzdoksanikinci sahîfesindeki fetvâyı bildireceğiz:

(Hasâis-ul habîb) kitâbında diyor ki, Resûlullahın mubârek zevcelerinden birini (Kazf) edenin, kötüliyenin kâfir olduğuna ve tevbesinin kabûl olmıyacağına, Abdüllah ibni Abbâs hazretleri fetvâ vermişdir. Hele, hazret-i Âişeye kötü demek, Kur’ân-ı kerîmi inkâr etmek olur. Bunun küfr olduğu sözbirliği ile bildirilmişdir. Eshâb-ı kirâmdan birinin annesine [meselâ Hinde] kötü diyenin cezâsı da, kazf cezâsının iki katıdır. Allahü teâlâ, böyle belâya düşmekden alevî ve şî’î kardeşlerimizi ve bütün müslimânları kurtarsın! Âmîn.

7— (Birçok erkeğin aşk mâceralarının şöhretli kadını, Utbenin kızı Hind, hazret-i Hamzanın ciğerlerini yirken, habeşli kölenin sevdâsını yaşamış. Kocası ibni Mugiyre tarafından, fâhişeliği sebebiyle boşanmış ve Ebû Süfyân tarafından da karı olarak kabûl edilmişdi. Ebû Süfyânla evliliği Hindin diğer erkeklerden vazgeçmesini sağlıyamadı. Şöhretli hayâtına devâm etdi. İşte bu evlilikden doğan, hangi erkeğe oğul olarak nisbet edileceği bilinmiyen, fekat görünürde Ebû Süfyâna nisbet kılınan Mu’âviye mel’ûnunun zulmü başladı) diyor.

Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” en büyük düşmanı olan ve kendisine la’net edilen Ebû Cehle ve İblîse karşı bile, insan bu kadar çirkin, bu kadar iğrenç kelimeleri kullanmakdan hayâ eder. Fekat, Kur’ân-ı kerîmde, (Habîs sözler, habîs insanlara yakışır) buyuruldu. Söz, kişinin aynasıdır. Kanalizasyondan gül kokusu beklenemez ya! Yukarıda yazılı çirkin yalanlar, kötü iftirâlar, Allahü teâlânın afv buyurduğu, Cenneti ve ni’metleri müjdelediği büyük insanları lekeliyemez. Fekat bu sözlerin sâhiblerinin alçaklığını meydâna çıkardıkları için de, bir tarafa atılamaz.