Bir kimse ile bir şey karârlaşdırırken inşâallah deyip, sonradan o işi yerine getiremezsen yalancı olmamış olursun.
95 – Üç yerde gönlünü hâzırla ki, üzerine rahmet kapısı açılsın:
1- Kur’ân-ı kerîm okunurken,
2- Allahü teâlânın ismini söylerken,
3- Nemâz kılarken.
Ârif olan kimsenin nişânı, sükût etmesi fikr ola. Bakdığı ibret ola ve dilediği tâat oladır.
96 – Şeyh Zünnûn-i Mısrî “rahmetullahi teâlâ aleyh” [245 de Mısrda vefât etdi.] der ki, karnı yemekle dolu olanın gönlünde hikmet tutunamaz. Günâhdan sakınan kimseye ne mutlu! Bu da vücûdun fazla beslenmemesiyle olur. Hak teâlâyı zikr etmek, insanı Allahü teâlâya yaklaşdırır.
Hak teâlâ hazretlerinden korkmamanın alâmetleri şunlardır:
1- Niyyet za’îfliği.
2- Kibrli olmak.
3- Ölümü yakın bilmeyip, tûl-i emele saplanmak.
4- Hak teâlâ hazretlerinin rızâsını terk edip, halkın isteğini yapmak.
5- Sünneti bırakıp, bid’at işlemek.
6- Günâhını az görmekdir. Ne mutlu o kimseye ki, bu altı şeyden hiçbiri kendisinde bulunmaz. Şi’r:
Mihneti zevk etmekdedir âlemde hüner,
gâm-u şâdiyyi kader, böyle gelir, böyle gider.
HAMD ETMEK FAZÎLETİ
97 – Birgün İbrâhîm aleyhisselâm buyurdu ki: (Elhamdü lillâhi kable külli ehad, vel hamdü lillahi ba’de külli ehad, el hamdü lillâhi alâ külli hâl.)
Hak teâlâ hazretleri buyurdu: (Yâ Cebrâîl! Benim dostuma benden selâm söyle! O üç kelâmı üç def’a söyledi, ben azîmüşşân da, kırk def’a kabûl olunmuş nâfile hac sevâbını kendisine verdim. Her kim bu düâyı okursa, aynı sevâbı kendisine ihsân ederim.) Hazret-i Enesin düâsı: (Bismillâhillezî lâ yedurru ma’asmihî şey’ün fil Erdı ve lâ fissemâ’ ve hüvessemî’ul alîm.) Bu düâ sabâh ve akşam üç kerre, Besmele ile okunur. Bununla birçok belâlardan kendisini muhâfaza etmiş olur.
98 – Aksırdığın zemân, (Elhamdülillah) de! Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (Bir insan aksırdığı zemân “El hamdülillah” derse, Hak teâlâ o kimseyi yetmiş dürlü belâdan muhâfaza eyler. Bir kimse, dört kelimeyi yüz kerre sabâh ve yüz kerre de akşam okursa, o kimseden sevgili bir zât Hak huzûrunda olamaz.) Bunu Sultân-ı Enbiyâ “sallallahü aleyhi ve sellem” böyle buyurmuşlardı. O dört kelime şudur:(Sübhânellahi velhamdü lillahi ve lâilahe illallahü vallahü ekber.) Hamd, bütün ni’metleri yaratan ve gönderen Allahü teâlâ olduğuna inanmak ve söylemekdir.
Yine çok büyük fazîlet ve derecelere vesîle olan ve cenâb-ı Hak huzûrunda çok kıymetli bir tesbîh (Sübhânellahi ve bi hamdihi sübhânellahil azîm)dir. Bunu günde yüz kerre okumalıdır.