Yirmidört sâat içerisinde Onun isminin söylenilmediği bir an yokdur.]
Hıristiyanların kiliseye da’vetleri ise, çan çalmakla olur. Müslimânların ibâdete da’vet şekli ile hıristiyanların da’vet şeklinden hangisinin Allahü teâlâyı ta’zîm etdiği ve rûhânî olduğu meydândadır.
Müslimânlar, ezândan sonra, nemâz kılarlar. Nemâza başlamadan önce, nemâzın îcâb etdirdiği şartlar vardır. Bunlar altıdır. Bunlardan biri bulunmazsa, nemâz sahîh olmaz:
1— Hadesden tahâret: Abdesti olmıyanın abdest a’zâlarını güzelce yıkamasıdır. [Yâhud cünüb olanın gusl etmesidir.]
2— Necâsetden tahâret: Bedenini ve elbisesini ve nemâz kıldığı mahalli, görünen maddî pisliklerden temizlemekdir.
3— İstikbâl-i kıble: Kâ’be-i muazzama tarafına dönmekdir. [Kıble cihetini anlamak için, güneşi gören toprağa bir çubuk dikilir, yâhud bir ip ucuna anahtar, taş gibi bir şey bağlanıp sarkıtılır. Takvîm yaprağında yazılı (Kıble sâati) vaktinde, çubuğun, ipin gölgeleri kıble istikâmetini gösterir. Gölgenin güneş bulunduğu tarafı, kıble ciheti olur.]
4— Setr-i avret: Gerek erkeklerin ve gerekse kadınların nemâz kılarken islâmiyyetin bildirdiği avret yerlerini örtmeleridir. Avret yerlerini, her yerde, her zemân başkalarının yanında, örtmek farzdır, lâzımdır.
5— Vakt: Her milletin ba’zı ibâdetlerinde muayyen vakt olduğu gibi, müslimânların nemâzlarını da, Allahü teâlâ, belli vaktlere tahsîs etmişdir. Vakti gelmeden evvel ezân okumak büyük günâhdır ve kılınan nemâz sahîh olmaz.
6— Niyyet: Kılacağı nemâzın ismini ve vaktini bilmek ve herhangi bir dünyevî sebeb ile değil, ancak Allahü teâlânın emri ve rızâsı için olduğunu bilmekdir.
Hıristiyanlar, kiliseye yıkanmadan gitmekdedirler. Pis kokuları ile, birbirlerini râhatsız etmekdedirler. Belli bir cihete dönerek, kalb huzûru ile, Allahü teâlâya ibâdetleri olmadığı için, hep birbirlerine bakmakdadırlar.
Müslimânların, ibâdetler için olan şartları ile, hıristiyanların ibâdetleri karşılaşdırılırsa, hangisinin dahâ rûhânî ve kulluğa uygun olduğu belli olur.
Şimdi, nemâzın rüknlerinin ne olduğunu beyân edelim:
1— İftitâh tekbîri: Bir müslimân nemâz kılmağa başlarken, önce, ellerini kaldırıp, Allahü teâlâdan gayrı her şeyi kalbinden çıkararak, kalb huzûru ile, Allahü teâlânın huzûruna çıkdığını hâtırlayarak (Allahü ekber) der.