Ismarlama, havâle etme.
1. Bir işi sebeblere yapıştıktan sonra Allahü teâlâya havâle etmek, helâl ve faydalı şeyleri kazanmaya çalışıp da, bunlara kavuşmayı Allahü teâlâdan beklemek.
Hak, şerleri hayr eyler,
Zannetme ki, gayr eyler,
Ârif ânı seyr eyler,
Mevlâ görelim n’eyler,
N’eylerse güzel eyler
Sen Hakk’a tevekkül kıl,
Tefvîz et ve râhat bul,
Sabreyle ve râzı ol,
Mevlâ görelim n’eyler,
N’eylerse güzel eyler.
(İbrâhim Hakkı Erzurûmî)
2. Kadına kendini boşama hakkı vermek. Yâni kendini sen boşa demek. Buna Temlîk de denir.
Tevfîz, zevcenin arzusuna bırakılarak; “Ne zaman istersen” diye ilâve edilirse, zevce istediği zaman kendini boşayabilir. (Mehmed Zihnî)