(Kitâb-ül-Eymân) kitâbı, büyük islâm âlimi, Muhammed Emîn İbni Âbidîn hazretlerinin (Redd-ül-muhtâr) kitâbının, 1272 [m. 1856] senesinde Mısrda Bulak matbaasında basılmış olan beş cildinin üçüncü ve beşinci cildinden bir kısmıdır. Yemîn nasıl yapılacağı, yemînin çeşidleri ve yemîni bozanın nasıl tevbe edeceği bildirilmekdedir. Ayrıca, Adak üzerinde bilgi verilmekde ve islâm dîninde cihâd demek, adam öldürmek, yakmak, yıkmak olmayıp, bütün insanları dünyâda ve âhiretde kardeşce ve rahât yaşamağa ve güzel huylu olmağa çağırmak demek olduğu ve hükûmete, kanûnlara itâat lâzım olup, isyân etmenin büyük günâh olduğu yazılıdır. Müslimân ismini taşıyıp ve din adamı geçinip de, sapık inançlı, kötü huylu, bozguncu, bölücü ve mezhebsiz olanların, islâm dînine, kâfirlerden dahâ zararlı oldukları da bildirilmekdedir.
(Redd-ül-muhtâr) kitâbı, kısaca (İbni Âbidin) adı ile şöhret bulmuş olup, bütün islâm memleketlerinde çok kıymetli, pek sağlam, en güvenilir fıkh kitâbı olarak bilinmekdedir. Hakîkî din adamlarının fetvâlarına kaynak olmuşdur. İhlâs Vakfının yayınlarından olan (Se’âdet-i Ebediyye) ve diğer kitâblardaki din bilgilerinin çoğu bu kitâbdan alınmışdır. Bu kitâblarda bildirilen sahîfe numaraları, Bulak Basımevindeki baskısının sahîfe numaralarıdır.