cürm

 Suç, günah, kabahat. (Bkz. Mücrim)

İnsanlar arasında benden üstün olanlara hürmet eder, haklarına riâyet ederim. Benden aşağı olanların sözlerine aldırış etmez, onlardan sakınırım. Emsâllerimin kusurlarını bağışlar, olgunluk ve anlayış gösteririm. Çünkü yumuşaklık fazîlettir, üstünlüktür. Cürm sâhibi olanların ise cürmleri aleyhimde çoğalsa bile, onlara katlanmayı, aldırış etmemeyi kendime bir vazîfe bilirim. (Muhammed el-Verrak)
Rahmetin mücrimedir, kusûrum pek çok benim
Edemem cürmüm inkâr, hâlim mâlûmun senin
Yüz karası ile geldim sürüyerek zincirim
Rahmetini umarım yoksa da istidâdım
Sana güçlük mü var? Ey keremi bol Allahım!
(M.Sıddık Gümüş)
« Lügât'a Git