Budistler de, Budayı ilah olarak kabûl ediyorlar. Budistlere göre, Buda insan olarak doğmadan önce, semâda yaşıyordu. Yeryüzünde inecek bir yer aradı ve nihâyet Sudhodana âilesinin bir ferdi olarak doğmaya karâr verdi. Annesi oruclu olarak serâyın damında uyurken, rü’yâsında, etrâfına nûrlar saçarak gökden bir beyâz filin yere indiğini ve sağ böğründen karnına girdiğini hayret ile görür. Budanın doğmasına yakın birçok alâmetler de görünür. Annesi bulunduğu şehri terk eder ve bir ağacın altında, ilah olan oğlu yeryüzüne gelir. Budistlerin inancı, akl ve mantığın aslâ kabûl edemiyeceği şeylerle doludur. Brahmanların ve Budistlerin inançları ile hıristiyanların teslîs inancı ism farkları hâriç, birbirine benzer. İlahların yeryüzünde bâkire bir kıza nüfûz etmeleri ve doğmaları ve insanların onları ilah olarak kabûl etmeleri arasında, insanı hayretde bırakan bir benzerlik vardır. Bunlardan birkaçını zikr edelim:
1 — Hıristiyanlara göre, Îsâ aleyhisselâm ölmüş ve öldükden üç gün sonra dirilmişdir. Krishna da öldükden sonra dirilerek göğe yükselmişdir.
2 — Îsâ aleyhisselâm mezârından, Buda ise tabutundan kalkmışdır.
3 — Îsâ aleyhisselâm öldürüleceğini önceden söylemiş, zindanlardaki, ya’nî Cehennemlerdeki rûhları kurtarmış ve mezârdan kalkınca, Allahın sağına oturmuşdur. Buda da, dünyâdan çekileceğini ve Nirvanaya gideceğini haber vermişdir.
4 — Îsâ aleyhisselâm göğe çıkınca, bütün âlemin işlerini eline alarak hükm etmeğe başlamışdır. Buda da, göklerin sultânlığını kurmuş ve âleme hükm etmeğe başlamışdır.
5 — İncîllerde, Îsâ aleyhisselâmın babalarını ilk melik dedikleri Dâvüd aleyhisselâma kadar, ittifakla zikr ederler. Budanın da neslinin ilk melik olan Makavamata dayandığı zikr olunur.
Teslîs ve tenâsüh, ya’nî ölen bir kimsenin rûhunun başka bir kimseye geçeceği i’tikâdı [inancı] hind dinlerinde olduğu gibi, eski Mısr dinlerinde de vardır. Mısrlıların inandıkları tanrılardan en büyüğü, (Amonra)dır. Alâmeti güneşdir. Bu âlemi irâdesi ve kelâmı ile yaratmışdır. Amonranın yardımcısı olan ikinci tanrıları (Oziris)dir. Oziris, yeryüzüne inmiş, çeşidli acılar çekmiş ve öldürülmüşdür. Üçüncü tanrıları olan (İzisi) sâyesinde tekrâr dirilmiş ve göğe yükselmişdir. Böylece Oziris, ölüler ilâhı olmuşdur. Ayrıca, eski Mısrda melikler, ya’nî (fir’avn)lar, Amonranın (güneşin) oğlu olarak kabûl edilmişlerdir.