Ba’zan latîfe yollu, dünyâda sanki Hadîceden “radıyallahü anhâ” başka kadın yok mu? derdim. (O; şöyle şöyle! Böyle böyle idi ve benim ondan evlâdlarım vardı!) buyururlardı.

Abdüllah ibni Abbâs “radıyallahü anhümâ” diyor ki: Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (Abbâs bendendir ve ben ondanım!).

Bir hadîs-i şerîfde buyurdu ki, (Âilem yüzünden beni incitenlere şiddetli azâb vardır!).

Ebû Hüreyre “radıyallahü anh” diyor ki: Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (Sizin iyileriniz, benden sonra, Ehl-i beytime iyilik edenlerdir). İmâm-ı Alî “radıyallahü anh” diyor ki, Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (Ehl-i beytime iyilik edenlere, kıyâmet günü şefa’ât ederim!). Yine imâm-ı Alî “radıyallahü anh” diyor ki: Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (Sırât köprüsünden ayakları kaymadan geçenler, Ehl-i beytimi ve Eshâbımı çok sevenlerdir).

Yâ Rabbî! Fâtımanın “radıyallahü anhâ” ve oğullarının hâtırı ve hürmetleri için, bize son nefesde îmân ile gitmek nasîb eyle! Âl-i Resûlün “sallallahü aleyhi ve sellem” eteklerine sarılmak bize nasîb et de, düâlarımızı ister kabûl eyle, ister red!

Aşağıdaki yazı, (Makâmât-ı Mazheriyye) kitâbındaki onyedinci mektûbun tercemesidir. Bu kitâbı, Hindistândaki hakîkî islâm âlimlerinden büyük velî, Abdüllah Dehlevî yazmışdır. Kendisi 1240 [m. 1824] de Delhîde vefât etmişdir. Üstâdı Mazher Cân-ı Cânânın yanındadır. Bu kitâb, fârisî olup, Mazher Cân-ı Cânânın hayâtını ve yirmidört mektûbunu bildirmekdedir. Mazher Cân-ı Cânân 1195 [m. 1781] de seksendört yaşında vefât etdi. Delhîde, yapdırdığı mescidin yanındadır “rahmetullahi teâlâ aleyhimâ”:

Ehl-i sünnet mezhebinin âlimleri, Eshâb-ı kirâm arasındaki muhârebeleri, Onların yüksek şânlarına yakışacak şeklde anlatmışlardır. Çünki Onlar, (İnsanların en hayrlıları, benimle birlikde yaşayanlardır)hadîs-i şerîfi ile medh olunmuşlardır. Sebebini anlayamadıkları ayrılıklarını da, Allahü teâlânın bilgisine bırakmışlar, bu hayrlı asrın temiz insanlarına dil uzatılmasından sakınmışlardır. Hayrlı oldukları bildirilen ilk üç asrda yetişmiş olan hadîs ve fıkh âlimlerinden hiçbiri, Eshâb-ı kirâmın zemânına çok yakın oldukları ve Onların hâllerini çok iyi bildikleri hâlde ve Alî Mürtezâya “radıyallahü anh” karşı olanların hatâ etdiklerini bildirdikleri hâlde, hiçbirini kötülemek câiz değildir demişlerdir. Evet, Şâm ve Bağdâd askerleri arasında birkaç gün, muhârebe oldu ise de, bu hâlleri ictihâd ayrılığından idi.