Hurûfîlikden kurtuldum, dedi.
Bağdâd vâlîliğinde bulunmuş vezîrlerden biri, hazret-i Ömerin bu evlenme işini, bir acemden sorar. O da, sıkılmadan, hazret-i Alînin “radıyallahü teâlâ anh” kerîmesi için, kötü iftirâ ve kirli sözler söyleyip, oradan sıvışıp gider.
Yukarıdaki uzun yazılardan anlaşılıyor ki, büyük velî Abdülkâdir-i Geylânî “kaddesallahü teâlâ sirrehül’azîz” hazretlerinin, hurûfîlerin onbeş işde yehûdîlere benzediklerini bildirmesi pek yerindedir. Hurûfîliği Abdüllah bin Sebe’ adında bir yehûdînin, islâmiyyeti parçalamak için ortaya çıkardığı meydândadır. Bu yehûdî, müslimânları birbirlerine düşman etmek için, yüzyirmidörtbin sahâbîye, halîfeliği hazret-i Alînin elinden zor ile aldıklarını söyliyerek, kâfir dedirmişdir.
[Yehûdîler, Ya’kûb “aleyhisselâm”ın oniki oğlundan türemişlerdir. Ya’kûb “aleyhisselâm”ın adı İsrâîl olduğu için, bunlara (Benî İsrâîl), ya’nî İsrâîl oğulları denildi. İsrâîl, Abdüllah demekdir. Mûsâ “aleyhisselâm” Tûr dağına gidince, bunlar dinden çıkdı. Buzağıya tapdı. Sonra pişmân olup tevbe etdikleri için, yehûdî denildi. Yehûdî, hidâyeti, doğru yolu bulucu demekdir. Yehûdîler, Mûsâ “aleyhisselâm”a çok eziyyet etdi. Sonra gelenleri, bin Peygamberi şehîd etdi. Îsâ “aleyhisselâm”ı babasız çocuk diye kötülediler. Annesi hazret-i Meryeme kötü kadın dediler. Bunları öldürmeğe saldırdılar. Âhır zemân Peygamberi Muhammed “aleyhisselâm”ı zehrlediler. Hazret-i Osmân zemânında, fitne çıkararak, halîfenin şehîd edilmesine sebeb oldular. Hurûfîliği meydâna çıkarıp, müslimânları parçaladılar, birbirine düşman etdiler. Asrlarca, Allahın gönderdiği dinleri, Peygamberleri yok etmeğe uğraşdılar. Dinleri yok etmek için masonluğu kurdular. 1336 [m. 1918] de biten Birinci cihan harbinden sonra, ırz, nâmus ve din düşmanı olan komünist devletler kurdular. Bir yandan da, önce İstanbul, sonra Mısr hahambaşısı olan Hayım Naum, dünyânın biricik İslâm devleti (Osmânlı) imperatorluğunu yıkmak için, kapitalist ve emperyalist devletler arasında fırıldaklar çevirdi. Netîcede, İslâm âleminin liderliğini yapan koca imperatorluk parçalandı. Müslimânlara gerici denildi. İslâmiyyet kuvvetsiz kaldı. Yok olmağa yüz tutdu.]
Din kitâbları ve târîhler söz birliği ile bildiriyor ki, hazret-i Ebû Bekr pazartesi günü halîfe seçildi. Ertesi salı günü, hazret-i Alî, birkaç kişi ile mescide gelip, Ebû Bekre, seve seve bî’at etdi. Halîfe vefât edinciye kadar, her emrini yapdı. Dîn-i islâmı yükseltmek için, elinden gelen yardımı esirgemedi. Böyle olduğu hâlde, hazret-i Alîde, Kur’ân-ı kerîmin yasak etdiği kötü huyların bulunduğunu söylüyorlar.