Hazret-i Osmânın kâtilleri aranıp bulunmadığı için ve bunlara kısâs yapılmadığı için karşı koydular. Uyuşmak üzere iken (Abdüllah bin Sebe’) ve adamları savaşa başladı ve olan oldu. Hazret-i Alî ile harb eden Eshâbın hepsi, hilâfet Onun hakkı olduğunu, Onun kendilerinden dahâ üstün olduğunu söyliyorlardı. Onu övüyorlardı. Hazret-i Alî de, kendisi ile harb eden Eshâb-ı kirâmı seviyordu, övüyordu.
10 — Hurûfîler, Ehl-i beyt, Eshâb-ı kirâmı “radıyallahü teâlâ anhüm ecma’în” kötüledi. Onların işkencelerinden feryâd etdiler, diyorlar. Eshâb-ı kirâmdan çoğunun ve hele hazret-i Mu’âviyenin ve babasının ve Amr bin Âs hazretlerinin mürted olduklarını yazıyorlar. Bu mürtedleri seven ve övenler de, Onlarla birlikde Cehenneme gideceklerdir, diyorlar. Evet, Eshâb-ı kirâmdan sonra, vâlîler arasında, Ehl-i beyte zulm ve işkence edenler oldu. Abbâsîler zemânında yapılan işkence, Emevîler zemânında yapılandan katkat çok idi. Ehl-i beyt imâmlarından, bu vâlîleri kötüliyen sözler işitildi. Ehl-i beyt imâmlarının o sözlerini Eshâb-ı kirâm için söylemiş gibi çevirdiler. Böylece, Ehl-i beyte de, Eshâb-ı kirâma da hiyânet eylediler.
Eshâb-ı kirâmı kötüliyen kitâbları, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitâbları gibi göstererek câhilleri aldatdılar. Meselâ Keşşaf tefsîrinin sâhibi, Tafdîlî ve Mu’tezilîdir. (Ahtab hârezmî) azgın bir Zeydîdir. Me’ârif kitâbının sâhibi (İbni Kuteybe) ve Nehcülbelâga kitâbını şerh eden (İbni Ebilhadîd) mu’tezilîdir. Tefsîr sâhibi (Hişam Kelebî) bid’at ehlidir. Murevvicüzzeheb sâhibi olan (Mes’ûdî) ve Egânî kitâbını yazan (Ebülferec İsfehânî) ve Rıyâdunnadara kitâbını yazan (Ahmed Taberî) gibiler de, azgın Ehl-i sünnet düşmanlarıdır. Hurûfîler, bunları, Ehl-i sünnet âlimi tanıtarak, gençleri aldatıyorlar. Kolay aldatabilmek için, kendilerinin bid’at ehli olduklarını söylemiyorlar. Birçokları da büsbütün gizleniyor. Ehl-i sünnet görünüyorlar. Ehl-i sünnet âlimlerini övüyorlar. Fekat Eshâb-ı kirâmın büyüklerini kötüliyorlar. Vesîka olarak da, yukarıda yazdığımız kitâbların ismlerini koyuyorlar. O hâlde, müslimânlar uyanık olmalıdır. Bu bozuk kitâblardan alınmış yazıların, tercemelerin bulunduğu anlaşılan kitâbları ve mecmû’aları okumamalıdırlar. İslâmiyyeti ve Ehl-i sünnet âlimlerini ne kadar överse övsün, içinde bu kitâbların adı görülen din kitâbını zehr bilmeli, perde arkasından islâmiyyeti yıkmak istiyen hurûfîlerin tuzağı olduğunu anlamalıdır.
(Süddî) isminde iki din adamı vardır. Biri, İsmâ’îl-i Kûfîdir. Sünnîdir. Öteki, sagîr diye meşhûrdur ve azgın bid’at sâhibidir. İbni Kuteybe de ikidir. (İbrâhîm ibni Kuteybe) bid’at sâhibidir.