Görülmediğini siz de söylüyorsunuz. Cism değilse, rûh ise, bunun söylemesi ve işitilmesi olamaz. Eğer cevâb olarak, (Peygambere Allahü teâlâdan vahy getiren melek cismdir. Allahü teâlâ, bunun görünmemesini istemekdedir. Göstermemeğe de kâdirdir) derseniz, önümüzdeki dağı görmememiz ve yanımızda çalan davulun sesini işitmememiz lâzım gelir. Bu ise, safsatadır.

Cevâb: Vahyi getiren melekdir. Melek, latîf, şeffâf cismdir. Renksiz olan şeffâf cismlerin görülmesi Allahü teâlânın âdeti değildir. Hava, cismdir. Fekat, şeffâf ve renksiz olduğu için görülmemekdedir. Katı cismler görülmez deseydik, o zemân safsata olurdu. Rûhların, görünür cism hâlini alarak söylemesi ve bunun işitilmesi mümkindir ve çok vâkı’ olmuşdur.

3 — Peygambere inanmak için, Onun peygamber olduğunu anlamak lâzımdır. Bu da, uzun zemân incelemekle olabilir. Peygamberi hemen tasdîk etmek mecbûriyyeti abes olur.

Cevâb: Peygamberin hârikalarını, mu’cizelerini görüp de, doğru söylediğini anlamamak olamaz. Bunları görenlerin ve işitenlerin, hemen anlayıp inanmaları lâzımdır.

4 — Peygamberin, fâideli şeyleri emr etmesi, zararlı şeyleri yasak etmesi vazîfesidir. Bu ise, doğru birşey değildir. Çünki, bu iş, kulları cebr etmek, zorlamak olur. (Kulun işini Allah yaratır. Kulun bu işde te’sîri olmaz) diyorsunuz. Kulu, elinde olmıyan bir işi yapmağa zorlamak olur.

Cevâb: Kulun kudreti, işin yaratılmasına te’sîr etmez ise de, yapılmasını istemek ve işin sebeblerini hâzırlamak kulun elindedir. Buna (Kesb) denir. Kula, kesb etmesi için emr olundu. Böyle emr olunması doğrudur.

5 — Kul, emri yapmak için yorulacakdır. Yapmazsa, kendisine azâb yapılacakdır. Bunun ikisi de kula zararlıdır. Allahü teâlâ, hakîmdir. Zararlı iş yapmaz.