Bu kitâb dört kısmdır:
1– Birinci kitâb, (Ed-dürerüs-seniyye fir-reddi alelvehhâbiyye) olup, büyük âlim ve Mekke şehrinde şâfi’î müftîsi Ahmed bin Zeynî Dahlan yazmışdır. 1304 [m. 1887] de Mekkede vefât etmişdir.
2– İkincisi, (Nûrül-yakîn) kitâbı olup, 1345 [m.1927] senesinde Bankong şehrinde yazılmışdır.
3– Üçüncüsü, (Huccetül-kâtı’a) risâlesi olup, müellifi Mevlânâ Muhammed Mahbûbul Hak Ensârî’dir.
4– Dördüncüsü, (Delâilül-hucec) risâlesidir. Kâdı Habîbül-Hak Permulevî el-Merdânî yazmışdır.
Dört kitâb da, şimdi Sü’ûdî Arabistândaki Vehhâbîlik inanışlarının nasıl ortaya çıkdığını anlatmakda, bunların yanlış ve bozuk olduklarını, misâller vererek isbât etmekdedir. Vehhâbîlik fitnesinin İslâm dînini içerden yıkmakda olduğunu bildirmekde, müslimânları buna karşı uyarmakdadır.