havârî

Allahü teâlâ Kur’ân-ı kerîmde meâlen buyurdu ki:

Hani havârîlere; “Bana ve Resûlüme îmân edin” diye ilhâm etmiştim. “Îmân ettik, hakîki müslümanlar olduğumuza sen de şâhid ol” demişlerdi. O vakit havârîler; “Ey Meryem oğlu Îsâ! Rabbin bizim üstümüze gökten bir sofra indirebilir mi?” demişlerdi. O (da) Eğer inanmış(adam)larsanız Allah(ın kudretinden ve peygamberliğimden şüpheye sapmak)tan korkun” demişti.

Ey îmân edenler! Allah’ın yardımcıları olun. Nitekim Meryem oğlu Îsâ (da) havârîlerine; “Allah’a (yönelmiş olarak) benim yardımcılarım kim (olacak) demiş, havârîler de; “Allah’ın yardımcı (kul)ları biziz (diye) söylemişlerdi. İşte İsrâiloğullarından bir zümre (ona) îmân etmiş, bir zümre de küfürde kalmıştı. Nihâyet biz îmân edenleri düşmanlarına karşı destekledik de bu sûretle gâlib (olarak)çıktılar.(Sâf sûresi: 14)

Îsâ aleyhisselâm otuz yaşında peygamber oldu. Otuz üç yaşında diri olarak göğe kaldırılınca, havârîler dağılıp bu yeni dîni yaymaya çalıştılar. Sonra İncîl diye çeşitli kitaplar yazıldı. Bunlar Îsâ aleyhisselâmı anlatan târih kitaplarına benzer idi. Asıl İncîl, ele geçmemiştir. Îsâ aleyhisselâmdan sonra dînini yayan ve Havârî adı verilen bu kimseler; Şem’un (Petrus), Yuhanna(Jahannes), Büyük Yâkûb, Petrus’un kardeşi olan Andreas, Filip (Philippus), Toma(Thomas), Bartalomi (Bartalomaus), Metiyya (Matthaus), Küçük Yâkûb, Barnabas, Yehûda (Judas) idi. (Yehûda mürted oldu (dinden çıktı). Yerine Matyes seçildi). Havârîlerin reisleri Petrus idi. (Nişâncızâde, Harputlu İshâk Efendi, Abdullah Dağıstânî)

Bolüs adında bir yahûdî, hazret-i Îsâ’ya inandığını söyleyerek ve Îsevîliği yaymaya çalışıyor görünerek gökten inen İncîl’i yok etti. Dört kişi ortaya çıkıp, on iki havârîden işittiklerini yazarak İncîl adında dört kitab meydana geldi ise de Bolüs’ün yalanları bunlara da karıştı. Barnabas adındaki havârî, Îsâ aleyhisselâmdan görüp işittiklerini en doğru şekilde yazdı ise de, Barnabas İncîli de yok edildi.