Bu kitâb beş kısmdır:
1– Birinci kısm, (Hediyyet-ül-mehdiyyîn) kitâbı olup, Osmânlı Âlimlerinden Yûsüf Ehî Çelebi yazmışdır. Küfre sebeb olan şeylerden ve büyük günâhlardan bir kısmını bildirmekdedir. Bunun sonunda, Kûfe Kâdısı Abdüllah bin Mahmûdun (El-İhtiyâr) kitâbından iki sahîfe ve (Bahr-ür-râik) ve (İbni Âbidîn) kitâblarından bir kaç sahîfe de ilâve edilmişdir. Abdüllah bin Mahmûd, 683 (m.1284) senesinde Bağdâd şehrinde vefât etmişdir.
2– İkinci kısm, (El-mütenebbi-ül-Kâdiyânî) kitâbı olup, 1296 (m.1880) yılında Hindistânda Mirza Ahmed Kâdiyânî tarafından kurulmuş olan (Kâdiyânî) ve (Ahmedî) denilen yeni bir dînin esâslarını bildirmekdedir. Bunlar, müslimân olduklarını bildiriyorlar ise de, bütün İslâm âlimleri, bunların müslimân olmadıklarına karâr vermişlerdir.
3– Üçüncü kısm, (Havenet-ül-islâm) kitâbı olup, Ahmed Kâdiyânînin, küfr olan sözlerini ve fikrlerini, kendi kitâblarından alarak bildirmekde ve bunlara cevâblar vermekdedir. Bu kısmın sonuna, (Târih-i mezâhib-il-İslâmiyye) kitâbından (Kâdiyânîlik) maddesi de ilâve edilmişdir.
4– Dördüncü kısm, (En-nisâl-üş-şefeviyye) kitâbı olup, müderris, âlim Hüseyn Muhammed efendi yazmışdır. Kâdiyânîliği red etmekdedir.
5– Beşinci kısm, (Teblîg-i cemâ’at) denilen fırkanın, ehl-i sünnet olmadığı ve vehhâbî bozuk inancında olduklarını bildiren (el-cemâ’at-üt-teblîgiyye) kitâbıdır.