Müt’a nikâhı, muvakkat nikâh harâmdır. Kadınların, kızların, başı, saçı, kolları, bacakları açık sokağa çıkmaları harâm olduğu gibi, ince, süslü, dar, hoş kokulu elbise ile çıkmaları da harâmdır.

Kaba avret yerleri dar elbise ile örtülmüş kadına, şehvetsiz de bakmak harâmdır. Yabancı kadının iç çamaşırlarına şehvetle bakmak harâmdır. Sıkı, dar örtülmüş, kaba olmıyan avret yerlerine şehvetle bakmak harâmdır. Şehvete, harâma sebeb olan resmleri yapmak, basmak, resm etmek harâm olur. [Harâmlara, ne olurmuş demek küfr olur].

Abdest ve guslde, lüzûmundan fazla su kullanmak isrâf olup, harâmdır.

Geçmiş evliyâya dil uzatmak, onlara câhil demek, sözlerinden ahkâm-ı islâmiyyeye uymıyan ma’nâlar çıkarmak, öldükden sonra da kerâmet gösterdiklerine inanmamak ve ölünce velîlikleri biter sanmak ve onların kabrleri ile bereketlenenlere mâni’ olmak, müslimânlara sû’izan, zulm etmek, mallarını gasb etmek gibi ve hased, iftirâ ve yalan söylemek ve gıybet etmek gibi harâmdır.

ON ŞEY, SON NEFESDE ÎMÂNSIZ
GİTMEĞE SEBEB OLUR:

1-Allahü teâlânın emrlerini ve yasaklarını öğrenmemek.

2-Îmânını ehl-i sünnet i’tikâdına göre düzeltmemek.

3-Dünyâ malına, rütbesine, şöhretine düşkün olmak.

4-İnsanlara, hayvanlara, kendine zulm, eziyyet etmek.

5-Allahü teâlâya ve iyilik gelmesine sebeb olanlara şükr etmemek.

6-Îmânsız olmakdan korkmamak.

7-Beş vakt nemâzı vaktinde kılmamak.

8-Fâiz alıp-vermek.

9-Dînine bağlı olan müslimânları aşağı görmek. Bunlara gerici gibi şeyler söylemek.

10-Fuhş sözleri, yazıları ve resmleri; söylemek, yazmak ve yapmak.