TEYEMMÜM

Teyemmüm, toprakla temizlenmek demekdir. Abdest almak veyâ gusl etmek için, su bulunmazsa veyâ su olduğu hâlde kullanılması mümkin olmayan durumlarda, temiz toprak, kum, kireç ve taş gibi toprak cinsinden temiz bir şey ile hanefîde vakt girmeden önce de teyemmüm edilir. Diğer üç mezhebde, vakt girmeden önce câiz değildir.

Teyemmüm, abdest ve gusl için bir kolaylıkdır. Dînimizde, toprak ile teyemmüm de, su ile temizlenmek gibidir. Dînimiz bir çok kirliliğin toprak ile temizlenebileceğini açıkça bildirmekdedir.

Teyemmümü gerekdiren başlıca hâller şunlardır:

1-Abdest ve gusl için temiz su bulamamak (Şehrde her zemân su aramak farzdır).

2-Su kullanmaya mâni’ olan hastalık, su kullanınca soğukdan ölmek veyâ hasta olmak tehlükesi bulunmak.

3-Suyun yanında düşman veyâ yırtıcı, zehrli hayvan bulunmak.

4-Hapisde olup, su kullanamamak.

5-Ölümle tehdîd edilmek.

6-Yolcu olup, yanında içme suyundan fazla su bulunmamak.

7-Kuyudan su çıkarmak imkânı olmamak.

Teyemmümün Farzları

Teyemmümün farzı üçdür:

1-Cenâbetden temizlenmek için veyâ abdestsizlikden temizlenmek için niyyet etmekdir. Abdestsiz bir kimse, talebesine göstermek için teyemmüm ederse, bununla nemâz kılamaz.

2-İki elin içini temiz toprağa sürüp, yüzün temâmını mesh etmek.

3-Elleri temiz toprağa vurup, önce sağ ve sonra sol kolu mesh etmek.

Teyemmümün farzı ikidir, diyenler de vardır. İkinci ve üçüncü farzı bir farz olarak söylemekdedirler. İki şekli de doğrudur.

Teyemmümün Sünnetleri

1-Besmele ile başlamak.

2-Toprağa avucun içini koymak.