Ba’zı kimselerde bu münâsebet o kadar kuvvetlidir ki, Resûlullahın “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” mubârek cemâlini sâdece görmekle ve mu’cize göstermesine gerek kalmadan îmân se’âdeti ile şereflendiler.
Değildir îmân sebebi mu’cizeler.
Ona benzerlik sıfatları cezb eder.
Düşmânı kahr etmek içindir mu’cizeler.
Ona benzerlik gönlü cezb eder.
Abdüllah bin Selâmdan “radıyallahü anh” rivâyet olunur: Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” hazretleri, Medîne-i münevvereye teşrîf etdiklerinde, varıp, Onu göreyim diye huzûrlarına gitdim. Ne zemân ki mubârek yüzünü gördüm, anladım ki, bu yüz yalancı yüzü değildir. Emîr-ülmü’minîn Ömer “radıyallahü anh” bir gün Abdüllah bin Selâma “radıyallahü anh”, hazret-i Peygamberin “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” hâlinden sordu. O da şöyle cevâb verdi: Benim, Onun nübüvvetinin doğruluğuna ma’rifetim [inancım], oğlumun hâline ma’rifetimden ziyâdedir. [Ya’nî oğlumun; kendi oğlum olduğuna inancımdan dahâ çokdur.] Hazret-i emîr-ül-mü’minîn Ömer “radıyallahü anh” bu nasıl olur, deyince; O şöyle cevâb verdi: Mümkündür ki, oğlumun anası bana ihânet edip, oğlum, benim olmamış olabilir. Ammâ, Muhammed aleyhisselâmın şânında ve Onun sıdkı [doğruluğu] bâbında; kat’ıyyen şek ve şübhe yokdur. [Mutlaka inanırım.] Emîr-ül-mü’minîn Ömer “radıyallahü anh” onu yüzünden ve gözünden öpdü.
Ebû Remse-i Teymîden nakl edilmişdir: Hazret-i Resûlün “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” yanına vardım. Mubârek cemâlini bana gösterdiler. Dedim ki, bu, Allahü teâlânın şeksiz ve şübhesiz Resûlüdür.
Câmi’ bin Şeddâd “radıyallahü anh” anlatır: Bizden Târık adlı birisi dedi ki, Resûlullahı “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem”, Medîne-i münevvereye teşrîflerinde gördüm.