Yine Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki: (Âl-i Muhammedi sevmek sırâtdan geçmeğe vesiledir.) Çünki Resûlullah sırât üzerinde bulunacakdır.

İbni Mâlik, İsmâ’îl bin Abdüllah bin Ca’fer-i Tayyârdan, o da hazret-i Alîden “radıyallahü teâlâ anhüm” şöyle bildirmekdedir: Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” gökden inen rahmete (yağmura) bakarak, kim bana düâ eder buyurdu ve iki kerre tekrâr etdi. Hazret-i Zeyneb “radıyallahü anhâ” ben düâ ederim yâ Resûlallah dedi. Bunun üzerine öyleyse Alîye, Fâtımaya, Hasene ve Hüseyne düâ et buyurdu. Sonra hazret-i Haseni sağ tarafına, hazret-i Hüseyni sol tarafına, hazret-i Alîyi ve hazret-i Fâtımayı karşısına aldı. Onların üzerini bir aba ile örtdü ve şöyle buyurdu:(Her peygamberin Ehl-i beyti vardır. Bunlar da benim Ehl-i beytimdir.) Bir rivâyetde de (Bunlar benim Ehl-i beytimdir. Benim Ehl-i beytim en iyisidir)buyurdu. Zeyneb “radıyallahü anhâ”, yâ Resûlallah, ben de sizin aranıza gireyim, dedi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, (Sen yerinde dur. Sen inşâallah hayra kavuşacaksın) buyurdu. (Ayn-ül meânî) kitâbında bu hadîs-i şerîfle alâkalı olarak şöyle yazılıdır: Resûlullah da “sallallahü aleyhi ve sellem” o abanın altına girdi. Bu sırada Cebrâîl aleyhisselâm gelip, onlarla teberrük için, o da abanın altına girdi.(Keşf-üsSa’lebî) kitâbında ise şöyle denilmekdedir: Allahü teâlâ [Ahzâb sûresi 33.cü âyetinde meâlen] (… Ey Ehl-i Beyt! Şübhesiz Allah, sizin ricsden (günâhdan) uzak olmanızı istiyor) buyurdu.

Allahım! Bizi bozuk i’tikâddan, boş şeylerle uğraşmakdan kurtar. Bize eşyânın hakîkatini olduğu gibi göster. Kalblerimizi Evlâd-ı Resûlün ve Eshâb-ı kirâmın muhabbeti üzerine sâbit kıl. Bize Ehl-i sünnet vel-cemâ’at i’tikâdı üzere ölmeği nasîb eyle. Kıyâmet gününde bizi sıddîklarla, şehîdlerle haşr eyle. Şübhesiz ki Sen herşeye kâdirsin.

İmâm-ı Ahmed bin Hanbele “rahmetullahi aleyh” şöyle süâl edildi: Ey İmâm, Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” Eshâbından “radıyallahü teâlâ anhüm ecma’în” çok kerâmet bildirilmemişdir.