Fekat düşmânlar karışıklık çıkarmasınlar diye kendimi zabtetdim. Şehâdet haberi geldi. O gün şehîd edilmiş. Hicretin altmışbirinci senesi Muharrem ayının onunda, “aşûre” günü, Cumartesi günü idi. Hazret-i Hüseyn “radıyallahü anh” elliyedi sene beş ay yaşadı.

• Hazret-i Âişe “radıyallahü anhâ” anlatmışdır: Bir gün Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Cebrâîl aleyhisselâm ile berâber idiler. Hazret-i Hüseyn “radıyallahü anh” içeri girdi. Cebrâîl aleyhisselâm, bu kimdir, diye sordu. Resûlullah, oğlumdur deyip onu bağrına basdı. Cebrâîl aleyhisselâm, bunun şehîd olması yakındır, dedi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, bunu kim şehîd edecekdir, diye sordu. Cebrâîl aleyhisselâm; Senin ümmetin şehîd edecek. İstersen nerede şehîd edileceğini sana haber vereyim, dedi. Kerbelâ tarafına işâret edip, bir mikdâr kızıl toprak aldı. Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” gösterip, bu toprak şehîd edileceği yerin toprağıdır, dedi.

• İmâm-ı Zeynel’âbidîn “rahmetullahi aleyh” şöyle anlatmışdır: Hazret-i Hüseyn “radıyallahü anh” Kûfeye giderken, yolda her konakladığımız yerde, Yahyâ bin Zekeriyyâdan “aleyhimesselâm” bahsederdi. Bir gün şöyle buyurdu: Dünyânın aşağılığından ve kıymetsizliğinden biri de, hazret-i Yahyânın “aleyhisselâm” mubârek başını, Benî İsrâilden değersiz bir kadına hediyye götürmeleridir!

• Sa’îd bin Cübeyr “radıyallahü anh” İbni Abbâsdan “radıyallahü anhümâ” şöyle rivâyet etmişdir: Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” Allahü teâlâdan şöyle bir vahy geldi. Yahyâ bin Zekeriyyânın “aleyhimesselâm” katlinden dolayı, yetmişbin kimse helâk eyledim. Senin oğlun [Hazret-i Hüseyn] için, iki kerre yetmiş bin kimse helâk eyleyeceğim.

• Hazret-i Hüseynin “radıyallahü anh” kâtillerinden ve onların arkadaşlarından bir belâya düşmeden ve rezîl olmadan ölen yokdur. Abdülmelik bin Umeyr şöyle anlatmışdır: