Sonra cellâdı çağırdı. Cellâda Ca’fer-i Sâdıkı buraya çağıracağım. Gelince elimi başıma koyduğum zemân, onu öldür diye emr etdi. Sonra, Ca’fer-i Sâdıkı “radıyallahü anh” çağırdılar. Mensûrun yanına giderken, ben de onunla birlikde gitdim. Dudaklarını oynatıyordu. Ne okuduğunu anlayamadım. Mensûrun serâyına bakdım, dalgalı denizdeki gemi gibi sallanıyordu. Mensûru gördüm, yalın ayak, başı kabak, bütün azâları titreyerek, Ca’fer-i Sâdık hazretlerini karşıladı. Kolundan tutup, onu tahtının üzerine oturtdu. Sonra, Resûlullahın torunu, niçin geldiniz, diye sordu. Ca’fer-i Sâdık hazretleri, beni çağırmışsınız geldim, buyurdu. Mensûr, ne istiyorsunuz, emr edin, dedi. Ca’fer-i Sâdık “radıyallahü anh” ben istemeyince beni çağırmayın. Kendi arzûmla gelirim, buyurdu ve ayrılıp gitdi. Sonra Mensûr yatıp gece yarısına kadar uyudu. Nemâzlarını kaçırdı. Uyanınca kazâ etdi. Beni yanına çağırıp şöyle dedi: Ca’fer-i Sâdık yanıma gelince, bir ejderhâ gördüm. Ağzını açmış, bir dudağı yerde, bir dudağı köşkümün tavanında idi. Bana açık bir dil ile, eğer Ca’fer-i Sâdıka “radıyallahü anh” dokunursan, seni ve serâyını yutarım, dedi. Ben bu bir sihrdir deyince, yok öyle söyleme, bu ism-i a’zam düâsının husûsiyyetlerindendir. O düâ Resûlullahdan “sallallahü aleyhi ve sellem” gelmişdir. Bu düâ ile ne dilerse olurdu, dedi.

• İbni Cevzi “rahmetullahi aleyh” (Safve-tüs safve) adlı kitâbında, kendi isnâdıyla Leys bin Sa’ddan şöyle rivâyet etmişdir: Bir hac mevsiminde Mekkede idim. İkindi nemâzını kıldıkdan sonra, Ebû Kubeys dağına çıkdım. Orada bir kişi düâ ediyordu. Nefesi kesilinceye kadar, yâ Rabbî, yâ Rabbî, dedi. Sonra nefesi kesilinceye kadar, yâ Rabbâhü, yâ Rabbâhü, dedi. Sonra nefesi kesilinceye kadar, yâ Rabbî, yâ Rabbî, dedi. Yine nefesi kesilinceye kadar, yâ Allah, yâ Allah, dedi. Sonra yâ Hay, yâ Hay demeğe başladı ve nefesi kesilinciye kadar devâm etdi. Sonra nefesi kesilinceye kadar, yâ Rahîm, yâ Rahîm dedi. Sonra nefesi kesilinceye kadar, yâ Erhamerrâhimîn dedi. Yedi kerre böyle yapdı. Sonra, Allahım ben üzüm arzû ediyorum ve şu iki elbisem de eskidi dedi. Düâsı biter bitmez bir de bakdım ki, bir sepet üzüm ve iki elbise yanına konmuşdu.